ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ

ΤΟΜΟΙ ΔΥΟ ΕΘΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
α/α ΒΕΙ 144
Δημοσιεύονται οι σελίδες που αφορούν τους Μαωρογενη της Κρήτης (Το Γαλλικό κείμενο) Μετάφραση μέρους των σελίδων παρατίθεται εδώ.

Β, Γ. Μ Α Υ Ρ Ο Γ Ε Ν Η Σ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ
e-m a i l: mavrogeni@mavrogeni.g r

Ο Μπλανκάρ έγραψε δυο βιβλία για την οικογένεια Μαυρογένη ένα μονότομο το 1896 και ένα δίτομο το 1909. Επίσης βιβλίο για τη Μαντώ Μαυρογένη

Από τα βιβλία αυτά μεταφράστηκε με μέριμνα του κ. Ι. Δρακόπουλο το μονότομο του 1896. Ο Ι. Δρακόπουλος είναι εγγονός Μαυρογένη από τη Μύκονο.

Το μονότομο βιβλίο δεν αναφέρεται στον κλάδο της οικογένειας που πήγε στα Χανιά και μετά στους Λάκκους, αλλά ούτε και στην προέλευση των Μαυρογένη
Αντίθετα το δίτομο αναφέρεται στους Μαυρογένη αλλά και με πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία για τους Κρητικούς Μαυρογένηδες.

Μετάφραση μερικών βασικών σελίδων της δεύτερης έκδοσης περιλαμβάνεται στο ένθετο μέσα στο βιβλίο. Επίσης περιλαμβάνεται και ένα ένθετο από το γενεαλογικό δένδρο των Μαυρογένη από το βιβλίο του Μ. Στουρτζα που αναφέρεται στις μεγάλες οικογένειες της Ελλάδας και στο οποίο αναγράφεται ο γενήτωρ του κλάδου των Κρητικών Μαυρογένη, ο Εμμ. Μαυρογένης που από τη Βαμβακού Λακωνίας ίδρυσε το Βαμβακόπουλο Χανίων και μετά ανέβηκε στους Λάκκους το 1770 περίπου, από τον οποίο προέρχονται περίπου 15000 απόγονοι !!!

Η συνέχεια φαίνεται στο Βιβλίο του Αχιλ. Σκουλά Οι Λάκκοι και οι Λακκιώται ένα τμήμα του βιβλίου αυτού βρίσκεται και αυτό μέσα στο βιβλίο.

Αναλυτικά πάρα πολλά για τα βιβλία και πολλές πληροφορίες περιλαμβάνονται στο CD που συνοδεύει το βιβλίο και που είναι κατασκευής Β. Μαυρογένη
Το CD περιλαμβάνει
Φωτοτυπίες της Γαλλικής έκδοσης από το δεύτερο τόμο της έκδοσης του 1909 και που αφορά τους Μαυρογένη της Κρήτης (45+12 )σελ
Δημοτολόγιο της κοινότητας Λάκκων του 1922 (23 σελ)
Το βιβλίο του Αχ. Σκουλά Λάκκοι και Λακκιώται (224 σελ)
Δημοσίευση από τον κ. Τριαντάφυλλο στα παριανά της Πάρου (140 σελ) σημαντικής και ενδιαφέρουσας μελέτης για τους Μαυρογένηδες
Το βιβλίο του Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη για την ιστορία της επανάστασης των 1000 ημερών 1866-68 (176 σελ)
Το site www.mavrogeni.gr που περιλαμβάνει σημαντικά στοιχεία για τους Μαυρογένη
Τα απομνημονεύματα του Γεωργίου Μαυρογένη Γεωπόνου (68 σελ)
Σημειώσεις του Βασιλείου Μαυρογένη μηχανικού με φωτογραφίες από τους Λάκκους και με ηχητικά ντοκουμέντα από το στρατηγό Μανόλη Μάντακα και την αδελφή του Αικ. Μαυρογένη.
Αντίγραφα δημοσιευμάτων της Καθημερινής για τους Μαυρογένη
Αντίγραφα σελίδων της Ιστορίας Ψιλλάκη για τους Μαυρογένη
Αντίγραφο της δημοσίευσης των Παριανών για τον Απόστολο Μαυρογένη
Αντίγραφα σελίδων από το βιβλίο του Παντ. Πρεβελάκη Παντέρμη Κρήτη που αναφέρεται στους Μαυρογένηδες των Λάκκων. (βλέπε και το site www.mavrogeni.gr

------------------------------------------------------------------------

Μετάφραση από το δίτομο βιβλίο, στα Γαλλικά, του ΤΗ. BLANCARD (σελ 703 – 707 Β τόμος έκδοση 1909).

ΟΙ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΣ

Αρχηγός και οργανωτής της εξέγερσης της Κρήτης το 1858.
Αρχηγός εξεγέρσεων από το 1866 στο 1878.

Ο πατέρας της ιατρικής επιστήμης θεωρούσε το γαλάζιο της Κρήτης σαν παράγοντα βελτίωσης της υγείας των ανθρώπων. Αυτό είναι τελικά που κάνει αίσθηση στον παρατηρητή που φτάνει στην Κρήτη, όπου τον βεβαιώνουμε ότι δεν υπάρχει ούτε ένα άγριο θηρίο και ότι όλα τα απαραίτητα είδη βρίσκονται σε αφθονία.
‘‘Η Κρήτη λέει ο Ομηρος είναι μια μεγάλη γη στη μέση μιας απέραντης θάλασσας. Είναι όμορφη εύφορη, περιτριγυρισμένη από κύματα και έχει 90 πόλεις και αναρίθμητους ανθρώπους.’’
Ο κόμης Μarcellus έγραφε με ενθουσιασμό, το 1820, στο βιβλίο του ‘Οι αναμνήσεις της Ανατολής’ για την Κρήτη ότι είναι η κοιτίδα του παραμυθιού , το ιερό νησί. Ολοι οι θεοί είναι λίγο πολύ Κρητικής προέλευσης. Από ψηλά στις επάλξεις του Ηρακλείου έβλεπα το βουνό στο οποίο μεγάλωσε ο Δίας, πιο κάτω στις όχθες του ποταμού υπάρχουν και καταπράσινα πλατάνια που δανείζουν τη σκιά τους στην όμορφη Ευρώπη. Μακριά φαίνονται τα βράχια από όπου ξεπήδησε η νύμφη Δίκτυννα για να ξεφύγει από τους διώκτες του σοφού νομοθέτη Μίνωα και το ακρωτήρι του Απτέρου όπου οι μούσες νίκησαν τις σειρήνες στο τραγούδι.
Η Κρήτη ήταν ανέκαθεν αντικείμενο ζηλοφθονίας των ξένων. Η φύση της προσφέρει ένα μεγαλόπρεπο συμπόσιο, στο οποίο, θα ήθελαν όλοι οι Θεοί του Ολύμπου να μείνουν, γιατί λοιπόν οι θνητοί που τους προσέλκυαν όλες οι χάρες αυτού του εξαίσιου τόπου να μην ακολουθήσουν το παράδειγμα που τους έδωσαν οι αθάνατοι;
Μένουμε έκπληκτοι που αυτό το υπέροχο νησί είναι τόσο καταπράσινο και ζωντανό.
Η αρχαία ιστορία της Κρήτης είναι πάρα πολύ γνωστή, πολλοί συγγραφείς το έχουν γράψει αυτό μέχρι τις μέρες μας όπως ο Ομηρος, ο Βιργίλιος, ο Αριστοτέλης, ο Παυσανίας, ο Ηρόδοτος και ο Στράβων, σε διαφορετικές εποχές και με αρκετές λεπτομέρειες που μας επιτρέπουν να ακολουθήσουμε τις περιπέτειες του Κρητικού λαού, αν όχι από την αρχή της ύπαρξής του, πάντως από μια πολύ μακρινή ημερομηνία.
Σύμφωνα με τη μυθολογία και με τους θρύλους η Κρήτη είχε αρχικά καταληφθεί από τους θεούς και μετά από λαούς που έμεναν στα παράλια της Μεσογείου και που σιγά σιγά κατέλαβαν αυτό το ευκατάστατο νησί.
Αρχικά στο νησί υπήρχαν οι Ετεοκρήτες και οι Κυδώνιοι που θεωρούνται και αυτόχθονες, αργότερα κατέλαβαν το νησί οι Πελασγοί , οι Φρύγιοι συμπατριώτες του διάσημου Αισώπου, οι Φοίνικες, οι Αιγύπτιοι, ο βασιλιάς Μίνωας του οποίου το όνομα επικρατεί σε όλη την ιστορία του νησιού. Στη συνέχεια οι Δωριείς, οι Ρωμαίοι (190 π.χ), οι Σαρακηνοί, οι Γενουάτες, οι Ενετοί και τελικά οι Τούρκοι (1645 μ.Χ.).
Σ’ αυτό το βιβλίο, η ιστορία δε μας απασχολεί παρά μόνο από την κυριαρχία αυτού του τελευταίου λαού. Αυτή η περίοδος ήταν η πιο ολέθρια, αφού οι Τούρκοι την κράτησαν μακριά από την πρόοδο στην οποία οδηγούσε με μεγάλα βήματα ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός.
Ο πληθυσμός της εκτιμάται σε περίπου 300.000 κατοίκους που μιλάνε Ελληνικά. Σ’ αυτό το νησί βρέθηκε ένας κλάδος από τους Μαυρογένη που έχει κοινή προέλευση με άλλους κλάδους αυτής της οικογένειας. Σύμφωνα με τον ιστορικό Κούμα δυο αδέρφια ο Πέτρος και ο Στέφανος ήταν Πελοποννήσιοι που ξενιτεύτηκαν το 1715 και σύμφωνα με τη μαρτυρία του εκατονταετή Αποστόλου Μαυρογένη υπήρχαν και άλλα αδέλφια που ακολούθησαν την έξοδο. Ο πατέρας τους, του οποίου αγνοούμε το μικρό όνομα ήταν προύχοντας στη μικρή πόλη Βαμβακού της Λακωνίας και είχε πέντε παιδιά το Νικόλα, τον Πέτρο, τον Στέφανο, το Γιάννη και τον Εμμανουήλ. Ο πρωτότοκος ο Νικόλας έμεινε στην αρχή στη Βαμβακού και μετά υπηρέτησε στον Ενετικό στρατό και έγινε πρόξενος της Βενετίας στην Πάρο το 1725. Και οι άλλοι αδελφοί εγκατέλειψαν διαδοχικά τον τόπο τους. Ο Πέτρος πήγε επίσης στην Πάρο, (γιος του ήταν ο ηγεμόνας της Μολδοβλαχίας Νικόλαος και κόρη του ανιψιού του η Μαντώ), ο Στέφανος στην Κωνσταντινούπολη, ο Γιάννης στη Μύκονο και τελικά ο Εμμανουήλ στην Κρήτη. Αυτός ο τελευταίος εγκαταστάθηκε αρχικά στα Χανιά και λίγο αργότερα σε μια περιοχή που του ανήκε περίπου μια ώρα απόσταση από τα Χανιά, ανάμεσα στα Περβόλια και το Δαράτσο όπου έφτιαξε μια συνοικία και την ονόμασε Βαμβακόπουλο σε ανάμνηση του χωριού προέλευσής του της Βαμβακού Λακωνίας. Τα ερείπια αυτής της συνοικίας υπάρχουν ακόμα και σήμερα μαζί με ένα γιγάντιο πλάτανο και ονομάζονται ακόμα και σήμερα το Βαμβακόπουλο του Μαυρογένη.
Αργότερα ο Μαυρογένης άφησε το Βαμβακόπουλο και ανέβηκε στους Λάκκους όπου παντρεύτηκε σε αυτόν το μικρό οικισμό την κόρη του αρχηγού Μάντακα από την οποία απέκτησε τρεις γιους : το Γιάννη, τον Αντώνη και το Σταμάτη. Αυτός ο τελευταίος παντρεύτηκε τη συμπατριώτισσά του Ελένη Πρασοπούλου με την οποία έκανε τον Εμμανουήλ, το Γιάννη, τον Αντώνη, το Δημήτρη και το Στυλιανό. Από αυτά τα παιδιά ο μεγαλύτερος ο Μανόλης έγινε ο διάσημος καπετάν Μανόλης αρχηγός της Κρητικής εξέγερσης του 1858, η οποία φέρει και το όνομά του.
Το νησί της Κρήτης είναι ένα από τα μέρη του κόσμου στο οποίο έγιναν οι περισσότερες επαναστάσεις. Αυτές οι επαναστάσεις είχαν μεγάλη άνθιση λόγω του γεγονότος ότι ο πληθυσμός που έμενε στην Κρήτη προσπαθούσε να αποτινάξει το ζυγό που του επέβαλαν διάφορα έθνη. Στην Κρήτη ο άντρας είναι στρατιώτης έλεγε ο Αριστοτέλης που ζει μέσα σε μια ομοιόμορφη πειθαρχία μέσα σε μια κοινότητα πλήρη από τροφή, κινδύνους και απολαύσεις, πάντα έτοιμος να σηκωθεί και να αγωνιστεί. Οι εξεγέρσεις γινόντουσαν τόσο συχνά που οι Κρητικοί το θεωρούσαν άχρηστο να κρατάνε χρονικό λογαριασμό. Η κάθε επανάσταση φέρει το όνομα του κύριου πρωτεργάτη. Ετσι η εξέγερση του 1858 είναι γνωστή σαν του Μαυρογένη, η προηγούμενη σαν του Χαιρέτη και του Βασιλογιώργη.
Αυτή η εξέγερση, η επανάσταση του Μαυρογένη όπως ονομάστηκε στην Κρήτη το θέρος του 1858 οφείλεται στους εκβιασμούς και την έλλειψη καλόπιστης αντιμετώπισης των Κρητικών μέσα στο νησί αλλά και γενικά των ανθρώπων που ζούσαν σε άλλα μέρη που υπήρχε ακόμη η οθωμανική διοίκηση.